COY en COP in het Poolse Poznan

Ik kijk uit het raam en zie… een groot leeg meer. Zou de klimaatverandering ook hier een rol spelen en zou dit de Poolse variant van het Aral meer zijn? Wat navraag leert dat ze het meer aan het schoonmaken zijn. Maar waar ze het water hebben gelaten, dat blijft een grote vraag.

Na gister treinreis van 14 uur te hebben gemaakt, is het dan eindelijk zo ver, ik ben aangekomen in het Poolse Poznan. Een stadje in het midden van Polen met zo’n 600.000 inwoners.

Hier starten we met de COY, Conference of Youth. Alle jongeren die de komende twee weken hier in Poznan rond zullen lopen, komen dit weekend bijeen om zich voor te bereiden op wat komen gaat. Er zijn in totaal zo’n 500 jongeren aanwezig. Daarvan mogen er zo’n 100 het congresgebouw niet eens in, zij komen voornamelijk om actie te voeren in de Poznanse straten. De overige 400 mogen het gebouw wel in, maar zij mogen lang niet alle vergaderingen bijwonen. Als delegatielid ben ik samen met een Belgische jongen de enige die wel overal naar binnen mag. Ontzettend spannend dus!

Maandag om 10 uur zal the Conference of the Parties, sessie 14 (COP 14) officieel beginnen en de verschillende delegaties druppelen dan ook binnen. Alle hotels en hostels in het stadje zijn helemaal volgeboekt. Studenten van de universiteit zijn naar huis gestuurd, zodat delegaties in hun kamers kunnen, en hun roosters zijn twee weken opgeschort. De wereld is blij, de studenten wat minder…

Samen met Don en onze werkgroep bij de Nationale Jeugdraad hebben we de laatste weken hard gewerkt aan het samenstellen van een position paper. Dit is een document waarin we onze speerpunten, die we willen uitdragen op de COP, hebben samengevat. De speerpunten hebben we via een enquête, de Nationale Jeugdraad en onze werkgroep verzameld. In de tweede week, wanneer het zogenaamde high level segment (alle ministers zullen dan arriveren) zal beginnen, zullen wij dit position paper overhandigen aan minister Cramer.

Het paper beslaat vijf pagina’s, maar onze 3 belangrijkste punten zijn:
1. Het stimuleren en institutionaliseren van jongerenparticipatie. Het bevorderen van de deelname van jongeren aan nationale delegaties zodat zij kunnen meedoen, meedenken en meebeslissen over de onderwerpen die hen aan het hart gaan. Nederland is het eerste land met een Jongerenvertegenwoordiger naar de COP, maar ik zal natuurlijk gaan lobbyen bij andere delegaties dat ook zij volgende keer een jongere in hun delegatie opnemen.
2. De huidige financiële crisis mag de bereidheid tot het nemen van maatregelen om klimaatverandering tegen te gaan niet overschaduwen. Investeringen in duurzame sectoren van de industrie en energie zullen de economie aanwakkeren en klimaatverandering tegengaan. Daarnaast creëert het werkgelegenheid, kijk maar naar Duitsland.
3. De wereld moet ambitieuzere doelen stellen willen we echt wat kunnen doen aan de gevolgen van de klimaatverandering. Nieuw wetenschappelijk bewijs toont aan dat we nog 100 maanden hebben om actie te ondernemen voordat het echt te laat is en het klimaat volledig op hol slaat. Zoals iedereen uit kan rekenen staat 100 maanden gelijk aan iets meer dan 8 jaar. Wij zijn bezig doelstellingen te zetten voor 2020. Over 8 jaar zitten we in 2016 dat betekend dat we met doelstellingen voor 2020 vier jaar te laat zijn!

De volgende workshop over Policy (beleid) begint weer. Eens kijken of ik onze punten daar in kan fietsen! Keep you posted!
Dzikuj