Who judges the Ministers?

Jongerenparticipatie betekent dat jongeren actief invloed kunnen uitoefenen op beslissingen van de overheid en maatschappelijke organisaties. Maar niet alleen op politiek gebied, ook over besluiten die genomen worden in (sport)verenigingen, het onderwijs en hulpverleningsinstellingen kunnen zij actief meepraten.

Mooie woorden, maar helaas gaat het er in de praktijk vaak nog anders aan toe. Afgelopen week ben ik samen met ruim 50 jongeren uit de Pan-Europese regio naar een CEHAPE conferentie in Wenen geweest waarbij de onderwerpen gezondheid en het leefmilieu van kinderen centraal stonden. Het doel van deze jongerenconferentie was om jongeren actief te betrekken bij het maken van het beleid, hen in contact te laten komen met ambtenaren, beleidsmakers en ministers en onze positie in het geheel te versterken. Tevens kregen wij de gelegenheid om onze ideeën over nieuwe initiatieven te uiten, welke nodig zijn voor het vervullen van de belangrijkste beloftes en het creëren van geïntegreerd beleid.

Tijdens de 4e ministeriële vergadering (met betrekking tot de gezondheid en het leefmilieu van kinderen) in 2004 is besloten dat jongeren op zowel nationaal als internationaal niveau meer betrokken zouden moeten worden bij het maken van het beleid. Positieve reacties alom, maar van de uitvoering kwam weinig terecht.
Tijdens deze 3 dagen durende conferentie mochten wij helaas alleen tijdens de opening en de sluiting in de plenaire zaal aanwezig zijn. Excuus hiervoor was het feit dat wij met zoveel jongeren niet in de daarvoor gereserveerde zaal zouden passen. Toch heeft dezelfde organisatie maanden van te voren bedacht ons daar uit te nodigen, Strange…
Daarnaast mochten we vrijdag als ‘klap op de vuurpijl’ een statement houden over jongerenparticipatie, terwijl niemand van de aanwezige jongerenvertegenwoordigers had of heeft deelgenomen aan het maken van de nationale actieplannen. Verder mocht niemand van ons de onderhandelingssessie bij wonen, en werden we buitengesloten van alle relevante discussies. Ik vraag me af wat zij wilden dat wij gingen zeggen in een statement over jongerenparticipatie, want naar mijn menig werd hier weinig geparticipeerd.

Het gaat hier dus om het creëren van geïntegreerd beleid, waarbij alle betrokken stakeholders geconsulteerd worden. Als het gaat om de gezondheid en het leefmilieu van jongeren moeten zij dus zeker in het maken van het beleid betrokken worden. Alleen zij weten welke problemen er spelen, op welke manier zij het best geadresseerd willen worden en wat de beste oplossingen kunnen zijn. Tevens zijn wij degene die te maken krijgen met de consequenties van het huidge beleid. Het antwoord op de vraag: ‘Who judges the ministers’ is dan ook ‘the next generation’!Correct me if i’m wrong, maar het gaat om het praten met jongeren en niet om het praten over jongeren. Dit vormt vaak de praktijk van alledag, en zolang wij nog steeds moeten strijden over de vorm van de participatie kunnen wij ons niet bezighouden met de inhoud. Terwijl jongerenparticipatie toch echt op de inhoud gericht is en wij niet als ‘excuusjongeren’ willen fungeren.